ေက်ာင္းတက္မနက္
မင္းပါးထက္၀ယ္
ၿပံဳးရိပ္ေပ်ာက္ကြယ္
ေရွာင္ဖယ္ဖယ္နဲ႕
ေရႊစိတ္ေတာ္ညႈိး
မွန္းမွာစိုးလို႕
ရင္မွာပ်ာယာ ဟာတာတာနဲ႕
လာလမ္းေမွ်ာ္ရည္
လြမ္းရပါသည္။
မေတာ္တဆ မုန္းမာန္ရွသူ
သူစိတ္ေၿပေအာင္
သူေဆာင္ေရွ႕၀ယ္
ႏႈတ္ကၿမြတ္ၾကား
ေတာင္းပန္စကားကို
ဆိုဖို႕ၾကံလည္း
ၾကင္သူသည္းက
တမင္ေရွာင္လို့႕
ပုန္းရက္သည္။
ကိုယ့္ထိုက္ကိုယ္ကံ
ကိုယ္သာခံမို႕
သူမၾကင္လည္း
နာက်င္သည္းႏွင့္
ရင္တြင္းမ်က္ရည္
ေဘာင္ဘင္ေ၀ေအာင္
ေနစဥ္္ရက္ဆက္
ထပ္ထပ္က်လည္း
ေက်ာခိုင္းရက္သူ
သူမသိၿပီ။
